Devran Şiiri - Mahmut Nedim Amcaoğlu

Sanma bu devranı sürüp,ilelebed güleceksin
Yerler gökler çınlıyor kulak ver öleceksin
Gözlerini kapatıp, yok saydığın haberlerin
Altında tek tek kalıp gününü göreceksin

Bu gök kubbe altından kimler geçti bilirmisin
Haydi başla saymaya korkma yükselsin sesin
Bin yıllık ömründe olsa yetmeyecek nefesin
Öyleyse in atından dilin ALLAH birdir desin

Bir bardak su içerken tadını bilen diller
Fermanlar yağdırarak pisliği tac edinirler
Ve uzanır bizlere çoktan kirlenmiş eller
Güzellikler vadederek ruhumuzu çiğnerler

Soruyorum kendime ve elbette duyanlara
Yerinden doğrulmayıp destan anlatanlara
Kulak verip sadece bütün bu olanlara
Nasıl örnek olunur beklenen yarınlara

Bir bak; güneş doğuyor karanlıklar ülkesinde
Lakin uyuyan gözler, hayallerin pençesinde
Kalbimizin en güzel ,en derin köşesinde
Belki yarın diyoruz, otururuz gölgesinde...