Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İnsanın doğasında var nankörlük ama aşk da sevda da var doğasında iyi de neden terazinin kefesi nankörlükten yana ağır basar sevgi en elzem en gerekli en hayati değil midir bulunca tüketmek yitirince üzülmek ne garip şu insanoğlu.. ne güzel anlatmışsınız sayın şair kutluyorum saygıyla..
Anlamlı bir çalışma.Gerçekleri anlatan şiirinizden dolayı sizi kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta