Devran Şiiri - Mahmut Şimşek

Servet’mi şehvet’mi değiştirdi bilmiyorsun
İstanbulun hayal dünyasında yaşıyorsun
Beni hergün ağlatmaktan sen zevk alıyorsun
Ölümüne sevenini hiçe sayıyorsun

Aşkım hiçmi hiç zevk almadım ben bu hayatta
Seni özlediğim için gözler ağlamakta
Halim mecalim yok duramıyorum ayakta
İnan tutar seni kalırsın sen utanmakla

Gönülden sevenin ahı tutar inanılmaz
Bana ettiklerini bulursun kimse bakmaz
Benim seni sevdiğim kadar kimse sevmez
Dünya bir devrandır döner hiçmi hiç bilinmez

Olurya ceylanım sen birgün düşersen dara
Hatırla kalbime koyduğun büyük bir yara
Gülüm seviyorum dediğin avutmalara
Bir bir döner sana, düşünürsün, kara kara.