DeVra Şiiri - Şeyma Kıran

Gördüm!
Akreple yelkovanın o bir dakikalık vuslatının aynı'sızlığını
Geceyle gündüzün harp yeri havaların buğusunu
Tüm güzelliklerin çürüdüğü zamanı gördüm!

Bildim!
Girdiğim her yolun geri dönüşsüz seferlerinde unutulduğumu
Birinci olunduğunda kazanılanın kaybediş olduğunu
Ne kadar yağmalanırsan hayatta o kadar kendine kaldığını bildim!

Acı'dım!
Neştersiz yaralarım kanadı benliğimde
Nefsimin kanlı çarmıhlarında gerildi umutlarım
Cahiliyetimin fısıldadığı tüm yanlışlarıma acıdım!

Yoruldum!
Tüm suskunluklarımı haykırmaktan kadere
Boyun eğmişliklerimi sayarak kaybettiğim bu günlerimi
Beklediğim her mucizemin rötarlı vazgeçişlerinden yoruldum!

Sustum!
Bir konuşmam nefrete binmiş kelimelerle cümleleştiğinde
Erdemin sessizliğinde kutsileşirken susuşlarım
Buz tutmuş yüreklere faydaıszlığımdan sustum!