Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Acizdir insan...
Evrenin kendi devinimi içinde o da katılır devri aleme...
Ama o devinim kendi yasalarını sürdürürken, insan da kendi dünyasını inşa eder, durmadan...
Başka yolu yoktur ilerlemenin..
Eğer 'evdeki bulgur' derdine düşerse, Dimyat hep uzakta, hep ulaşılmaz kalacaktır.. Durumdan vazife çıkarmak isteyenler de 'bir ben bulurum yolunu, akıllı ol' diyerek korkutmaya, biata zorlamaya devam edeceklerdir..
Devr-i Evren, 'Devri Süleyman' yaratmamalıdır...
Naçizane düşüncemizdir.. Şiirin farklı dilinin ve şiirsel yetkinliğinin farkında olarak...
Kutluyor, başarılarınızın devamını diliyorum Metanet Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta