Hayat bir devr-i daim sürekli değişimde.
Güneşin ne doğumu ne batımı vaktinde.
Sorsan heryer harman yeri, elleri toprakta.
Aynı tas aynı hamam cahillerin nezdinde.
Köyün, kasabanı, dikili taşlar çaldı.
Horozlar ötmez oldu, sesi akşamda kaldı.
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta