Karanlığı böldü fikrim,sanki bıçak
Sindikçe gölgeler üzerime çullandı
Bir yer bulmalı kendimden kaçacak
Listelerde adım gün be gün pullandı
Bir ben kaldım benimle herşey uzakta
Oysa bir bütündür hayat sanırdım
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta