Devr-i Daim Şiiri - İsa Alaoğlu

Karanlığı böldü fikrim,sanki bıçak
Sindikçe gölgeler üzerime çullandı
Bir yer bulmalı kendimden kaçacak
Listelerde adım gün be gün pullandı

Bir ben kaldım benimle herşey uzakta
Oysa bir bütündür hayat sanırdım
Küçük çocuklar gibi masum ve kucakta
Evvel zamanda uyudum,şimdi uyandım

Emanet edemem sırtımdaki yükü
Ölçüler bozuldu,teraziler yağmalandı
Annemden ödünç aldığım gülüşüm
Her çıkmazda ufak ufak parçalandı

Elveda yarınlar beklemeyin beni
Yürümekten yorulmuş bir dervişim ben
Size selam yolladım yaralı kuşlardan
Sayın ki dermansızım,tükenmişim ben