Devr-i Cenin Şiiri - Burak Çınar

Elden gelen öğün zamane nişanı tefekkür
Saçmalıklar ahvali ummanında kalmak hür
Korkuyorum bu ummandır hiç olmaz ki pür
Bırakırsan esarete yay kaybolur kalır ok küfür

Düşlerim uzantılı dağların yüceliği kadar huzur
İnceliğim Gök Tuğlara düşen esinti kadar salaş
Hasretim Aşina madenlerine göç ederek zuhur
Zihnim kır atla ak kefenle çok dermansız savaş

Gönül kurultayında kutlu bitigler çıkmakta
Islıklı ok gözlerin habersiz dehşetle delmekte
Fecr vakti bozkır yeli misali yola koymakta
Hırçın atların kuyruğu umutla şehvetle örülmekte

Coşan kopuz teli ozan nağmeleri hep seni söyler.
Nağmeleri gönlümde demirden dağları eritir.
Bu kutlu savaşta esir olan hilal kaşlara meyler.
Yığılıp bedenimde ruh otağı kökten uçmağa erdirir.

Hep kuşkulu gezerken gene sancıları gizlerim
Sigara dumanına uslumla takvimi sararım
Benliğimde od yanmış gene takvimi dizginlerim
Tesbihle çayla esrimekle sönmeyen kararım

Ebede od yanmış dünya gök telaş tımarhane
Uslumu Yesevi hikmetlerine tımar ettim
Meğer kendini terk eylemekmiş vuslathane
Candan feragat mütemadiyen zarur ettim