Devr-i Aşk
Şehr-i hüzündü gördüğüm köhne sokaklarında...
Gece lambalarıydı gördüğün ücra köşeleri saran.
Kızıldı hisset gözlerinde boğulan adam!
Ve açan mimozaları sayan...
Seslenilen çoban yıldızı duyar mıydı duaları?
Bir kenti terk etmenin verdiği ıstırapları?
Tanrı'ya sığınan çocuklardı gidişin.
Kızıldı hisset gözlerinde boğulan adam!
Ve açan mimozaları sayan...
Yakamozlardı, çakıl taşlarıydı geride kalan..
Şarabın rengini dudaklarından okuduğum,
Vefası eksik yarim sensiz kelebekler de ölü..
Mimozaları sayan, ruh hastası bir adam!
Kayıt Tarihi : 28.8.2010 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)