Devr-i Âlem Şiiri - Erdem Gümüş 2

DEVR-İ ÂLEM

Devr-i alem döndü, epey değişti,
O eski huzurlu, asır yok şimdi.
İnsan denek oldu, kobay değişti,
Vuran öldürüyor, esir yok şimdi.

Kadıya mülk olan, adalet kayıp,
Yalancı şahitlik, olmuyor ayıp,
İlahi kanunu, geçerli sayıp,
Adil karar veren, cesur yok şimdi.

Kınama düşmanı, dost daha yaman,
Evladı ecdâda, düşürdü zaman,
Haklılar haksızdan,diliyor aman,
Sütteki kaşıkta, kusur yok şimdi.

Ataya dedeye, çocuk söğüyor,
Asrın evlatları, baba döğüyor,
Vallahi semâdan, ibret yağıyor,
Edepten hayâdan, eser yok şimdi.

Babaydı yuvanın, en temel taşı,
Arayı arayı, bulurdu aşı,
Yedi düvel gelse, eğmezdi başı,
Evlat düşman oldu, mahsur yok şimdi.

Bir sivilce çıksa, al yanağında,
Bir küçücük uçuk, gül dudağında,
Ağlardık yürekler, kanadığında,
O eski hallerden, eser yok şimdi.

İnsan budak budak, kesmez testere,
Beşer kalas oldu, girmez mastara,
Eğildi çivimiz, olduk maskara
Bir mıhı çakacak, keser yok şimdi

Sillenin tokatın, yükü katırla,
Yazılır günahın, cümle satırla,
Yavrundan bulursan, beni hatırla,
Dilimden sözümden, tesir yok şimdi.

Evlat yarasını, bilmezsin oğul,
Hele bir evlen de, evlada boğul,
Beddua etmem de; haddime değil,
Sanmaki gönlümde, nasır yok şimdi.

İşte hal vaziyet, böyle durumdur,
Figani sözlerim, bana yorumdur,
Mahşeri mizânda Allah kerimdir
Benden başkasında, kusur yok şimdi.

Erdem GÜMÜŞ (Kul Figani )
16.03.2018
Taşkent /Özbekistan)

.