Devr-i Âlem Şiiri - Selim Erdoğan

Yar ki parmaklarından haliç akar.
Her sözü kırlarda ceylan sesidir.
Gece ışıltılı dünde gezerim.
…
Dağlar ki başları Rahman’a bakar.
Rüzgâr, İsrafil’in ilk nefesidir.
Yağan rahmetlerden ışık süzerim.
…
Gün, orman yoğurur, suları yakar.
Çiğdemler toprağın ilk busesidir.
Mekân, bir değirmen, mahsul ezerim.
…
Kays, düşmüş çöllere Leyla’yı arar.
Başı ezan, sonu sala sesidir.
Ömür, hasret-i aşk yazar, çizerim.
…
Yıkılan duvarsa aşk, neye yarar?
Âdemle âdemin örülmesidir.
Bu girift düğümü nasıl çözerim?
…
Tükenen her nefes, zamana zarar...
Toprağın toprağa gömülmesidir.
Her kabrin kalbinde hayat sezerim.