Devr-i Ahmer 25-26-27 Şiiri - Derya Kızı ...

25
Kim ki sürüyorsa zaman yolunda vaktini
Ona yaraşır olana uğrayacaktır
Gündüze döner gece yönünü
Yüreğinin aksine uyumlanarak
Kuşanıp kızıldan mora
En temiz belleğini
Gün saçaklarına tüneyen kuşları da uyandırır
Yolunda divane olup giderken
Bir kuytuda uykuya dalar
Beraberce yola düşer kimileri
Yerini ondan soracak
Hani ya
Bucağın bir penceresi vardı

Gün açılır pencereden
Bir rüzgâr eser
Güçlük yoluna çeker kimi kimseyi
Kendi suyundan ister her kişi
Huyu kurudukça
Bıkar kendi suyundan içmekten
Koşarak yetişir aşk
Bir parça su ister
Ve bir parça su verir
Arılıktan

26
Yolun aydınlığına aldanma
Gaflet gelir çatar
Oradan ne geçiyorsa alır götürür
Mühlet verilmez
Çare dayanmaz
Eriyik sular arkında
Bir damla
Okyanus misali
Doldurur döşünü
Marifet edersin uykusuzlukta
Ne vakit dalacak olsan
Bir taş atılır suya
Döşünde dalgalanır
Sırtına bir dağ yüklenmişçesine sayıklarsın
Dökersin yükü önüne
Yüzlerce kervan geçse
Yükünden bir dirhem beğenip de almaz
Önce nasılsam öyle kalaydım diyorsun gafil
Durma perdeyi arala
Güneş doğup da üstüne düşmeden
Uyan

27
Fanilik zamansızdır
İster geçmişte olsun
Şimdi yahut gelecekte
Her an bir öncekinden güçlük çıkarıp
Engel yükseltirken duvar duvar
Sarp bir yamacın tenhasına sığışmış giriftarlar
Bozulmaz bağın
Üzüm şırasında
Bir pusuladır akis
Mest eder
Bahar çiçeklerinde arı misali