Devletin yüce ulu hastahaneleri dolu...

Onlar bizim ailemiz.

Bir kaç yıl önce Mihri ablamızın kocası Taci abi banyo da ayağı kayınca beyin kanaması geçirdi. Hastahaneden aylar sonra taburcu edildi. Artık unutkan bir insandı.

Saz ve Bağlama onarımı yapardı. Anafartalarda ara sokaklarda olan bir kaç metrelik dükkanında aşıkların ozanların düğünlerde çalışanların bağlamaları sazları Taci abinin parmaklarından yüreğinden geçmiştir.

Canı sıkılınca oğlu götüŕüp getirmeye başladı atölyeye ama artık ne yazık ki çalışamıyordu...

İki ay önce tek başına kimsenin haberi olmadan kapıdan çıktığında
apartmanın merdivenlerinden kaydı ve yeniden düştü. Mihri ablamız gürültüyü duyunca kapıya çıkmış kocasını yer de yatar vaziyette bulmuş.

Ankara da şehir içindeki hastanelerden biri biz de yer yok deyip başka hastahaneye yollamışlar.

Dün çıktılar.

.....Devletin hastahanesinde yer yok.
Yer olmadığı için Mihri ablamızı Taci abimizi buz gibi bir odaya yatırmışlar. Bu odada Mihri ablamızda hastalanmış. Hemşire yok doktor yok Türk insanıyla ilgilenecek bir kul yok...

Bu ülke de yücelerin yücesi devletimiz kimler için var?

Süriyeli olalım
Gazzeli olalım
Afgan olalım
Özbek olalım
Afrikalı olalım
Terörist ( İşid-Hizbullah-Hüdapar) vs olalım.
Amma vellakin Türķ olmayalım...
Tarikat olalım
Dinci olalım
Din sömürüsünden nemalanaĺım
Amma vellakin Atatürķ' çü Türkiye Cumhuriyet' i vatandaşı olmayalım..

O zaman baş tacıyız...