Testiyi almış eline,
Saçları inmiş beline,
Benzer has bahçe gülüne,
Benim, sevdiğim sevdiğim.
Helkesin takmış koluna,
Bakışlar dağlıyor akrepten yaman,
Sen yarama bakma, göremiyorsun.
Korkudan karardı, aydınlık zaman,
Aldırma baksan da göremiyorsun…
Anla biraz, dinle biraz durgunum,
Düşünme, kara kara,
Boyun eğme efkâra,
Gücü içinde, ara,
Bu acılar dinecek...
Yaralar can yakmasın,
Bir özlem içimde her gün kanıyor
Sevdiğimden beri daha güzelsin.
Gündüz güneş, gece ay kıskanıyor
Sevdiğimden beri daha güzelsin.
Benim alın yazım, senin kaderin,
Mekân içinde mekân, şehrin içinde şehir
Kimbilir? Ey İstanbul! Vakit hep ilerliyor
Zaman içinde zaman, bir sır içinde nehir
Kimbilir? İstanbul Kim? İfşa vakti geliyor.
İstanbul bizim için, İstanbul için de biz
O; kurar, bozar oyunu,
Azrail ölçer boyunu,
Kurutur bütün soyunu,
Son murada ereceksin.
Mezarcı, kazar kuyunu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!