Devlet, Rakı Ve Sen Şiiri - Harun Tolga ...

Devlet gibi kadındı,
Boynuma bıraktığı ruj izi
Ve ağır vebal
Resmi kurumların kaşesinden farksızdı...

Memleketimin manolyaları eğdi başını,
Siyah beyaza
Afrika tokluğa hasret kaldı,
Açtık,
Kimimiz sevgiye
Kimimiz ekmeğe,
Adalet yerini hiç bulmadı
Ona hep yanlış adres verdiler...

Bu şehre ne zaman çiğ düşse
Çiğ tadardım sevgileri,
Baharatsız kekiksiz,
Rakı ile suyun soğukluğu eşit olmalıydı,
Ayrı olmamalıydı iki el birbirine,
Erken dağılırdı yoksa
Tenimize kurulmuş semt pazarları...

Öğlen vaktinden kalma
Rüzgar ile kurutmaya çalışıyorum yaralarımı
Akşam vaktinde,
Islanmış bir kaç fotoğrafın
Suyu çıkıyor,
Çıkarıp ciğerimi beş parasızlara satıyorum...
Nasılsın?

Alakasız cümlelerden kurulmuş
Paragraflar yaratmayı,
Tabancayı,
Sigarayı,
Sonbaharı seviyorum,
Ve;
Üzeri pudra şekeriyle kaplanmış
Saçlarıyla zeytin dalı uzatan
Badem gülüşlü,
Çekirdek dişli,
Pamuk ayaklı,
Göğsünde merhamet mayınları bulunduran
Kadını da seviyorum...