Devlet Baba Şiiri - Habip Altıok

İnsanlar yaşasın özgür,
'Fikri hür, düşüncesi hür.'
Suç olmasın, her fikir,
Zulmetme sen, yurttaşına.

Gelen yerse, giden yerse,
Ne kadar parazit varsa,
Memleketi hortumlarsa,
Gider mi senin hoşuna?

Köylerde kalmadı okul,
Ebe, doktor, arar fakir.
Gel bunlara bir çare bul,
Garibanın gözyaşına.

Hani ova, hani yayla?
Kurak, toprak ile tarla.
Akıllı birşeyler söyle,
Biz de düşelim peşine.

Sigortalı şu bedenim,
Azrail Ay'da mı canım?
Gariban benim insanım,
Bak onun mezar taşına.

Kazanımız zor kaynıyor,
Amirler, bizi saymıyor,
Memur, yanına koymuyor,
Sen olmazsan, kim düşüne?

Gelen vurur, giden vurur,
Vergiye, vergi mi olur?
Şu zamları kim durdurur?
Bela mı halkın başına?

Mozaik çıkarma benden,
Hepimiz bir, aynı dinden,
Hizmet beklerim ben senden,
İşine bak, sen işine.

Devlet baba, devlet baba,
Ver merhaba, al merhaba.
Bunca emek, bunca çaba,
Gitmesin boşu boşuna.