Devlerin Aşkı Şiiri - Mustafa Semerci

titredi sular
ürpermesiyle denizin
içimde bir adam koşar
ruhumdaki dehlizin
ucunda bir ışık
ince ve bulanık
aydınlık
erişmek istiyorum gökyüzüne
ayaklarım kurşun kaplamalı
ellerim taş kesildi
günahım kafdağı
ağırlığı
prangalı
yeryüzüne
bağlı

ve geçmişimi yutan canavar
elleri de var
gözleri çukur
karanlık kadar
mavi deniz
kimsesiz
sessiz
ışık kadar bedensiz
sevgim sensiz

aldığın kadar yüklen
sevgi dolsun heyben
varsa bekleyen
sevin
bensiz

namus Çaktı dudaklar
işte öyle, hararetli
kavuşamamak değil
öfkeli
ağladılar
buluşma noktası debdebe
arbede
ve mertebe
kavuşmadılar

çizgisinde aynanın
eteklerinde dünyanın
sallanıyordu arzuları deryanın
ve adam atlayan hırsıyla
hücum tuttu
avuçları terli
gözleri çakmak çakmak
ateşli
her şey rafa kalkmış belli
burçak tarlası bu zahir terli

göğüsleri
ve adamakıllı hıncahınç dolu
bir delifişek hışımla inecek
parçalanacak belli
istenmeyen
sevilmeyen
gönülleri
şimdi
hırs ayırdı
insan doğmuş zombileri

ve ben istemeden zamanı
çeviriyorum
üstümdeki dağı deviriyorum
uçsuz bucaksız mavilerde serinliyorum
ey sevmeyen sevgi
ey ulaşılmayan aşk
ey hüzün çiçeği
ey umut hasret keder
ey özgür duygu
ey her şeyi seven sevgi
seni çok seviyorum
can yakan ateş, bağrımda alevlerin
ne kadar yakarsan yak
ufkuma ulaşamayacak ellerin
yüreğimi açıp bir bak
aşkı büyük olur devlerin