Dost diye güvenme yüze gülene
Teline dokunsan bağırır gider
Meze diye taşı koyar filene
Âlemi başına çağırır gider
Her sırrını verme sakın dostuna
Dinlerken bürünür kuzu postuna
Bir lokmaya bülbül olur hasmına
Verdiği ikrardan kıvırır gider
Haset yandaş olur derdini döker
Verdiğin ikramlar içine çöker
Oturmuş taşları yerinden söker
Hanende sofranı devirir gider
Muhtaç olma gafil çoban tasına
Kaptırır sürüyü kurt atasına
Sürükler seni de suç ortasına
İtini üstüne savdırır gider
Tembel laf-baz olur işin haini
Yuvasını görsen ayının ini…
Beğenmez önüne konan tayini
Yüzünü ekşitip çevirir gider
Densize bırakma asla mirası
Nasıl kazanılmış basmaz kafası
Cahil terzi gibi elde makası
Yapmaz hesabını savurur gider
Kargayı beslesen ömür boyunca
Geri dönmez asla karnı doyunca
Koca Şahin’dir o kendi huyunca
Gönlünü köz gibi kavurur gider
16.12.2010
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!