Devirir Gider Şiiri - Şair Şahin Karaman

Dost diye güvenme yüzde gülene,
Teline dokunsan bağırır gider.
Meze diye taşı koyar filene,
Âlemi başına çağırır gider.

Her sırrını verme sakın dostuna.
Dinlerken bürünür kuzu postuna.
Bir lokmaya bülbül olur hasmına,
Verdiği ikrardan kıvırır gider.

Haset yandaş olur derdini döker.
Verdiğin ikramlar içine çöker.
Oturmuş taşları yerinden söker,
Hanende sofranı devirir gider.

Muhtaç olma gafil çoban tasına.
Kaptırır sürüyü kurt atasına.
Sürükler seni de suç ortasına,
İtini üstüne savdırır gider.

Tembel laf-baz olur işin haini.
Yuvasını görsen ayının ini…
Beğenmez önüne konan tayini,
Yüzünü ekşitip çevirir gider.

Densize bırakma asla mirası.
Nasıl kazanılmış basmaz kafası.
Cahil terzi gibi elde makası,
Yapmaz hesabını savurur gider.

Kargayı beslesen ömür boyunca,
Geri dönmez asla karnı doyunca.
Koca Şahin’dir o kendi huyunca,
Gönlünü köz gibi kavurur gider.

16 / 12 / 2010