-kırılgan bir geçitti varlıkta yoksunlar
yılların gizini taşıyordu mağaralar-
sen özgürlüğün şarkısını söyleyen
ulaşıldıkça ulaşılamayan bir deniz
ben hep sana akan bir nehirdim
Uzak sıra dağların yontularından
sen görkemli bir ağaç
ben dallarında bir yaprak
rüzgar savurdukça
acıtırdı canımı senden kopmak
kış gelip buz keserken her yanın
seni saran ben olmayınca
neye yarar ah yaşamak
ben toprağın kara bağrına düşerken
seni sarmalar gökyüzü ve yıldız çiçekleri
şimdi üzülmüyorum baharı beklerken
yine dallarında duyulacak kuş sesleri
devinimde yeniden çıkıp geleceğim
sıkı tut sarındığın topraktaki köklerini
26.01.2005
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 30.1.2005 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her zaman ve söyleyecegiz özgürlügün sarkilarini...
Giderken de, 'Chiao Bella' diyecegiz...
Sevgilerimi yolluyorum dost can yüregine...
TÜM YORUMLAR (3)