Devinim 1 Şiiri - Feyza Kalender

yaşamak olanaklı değil dağlarada
blmediğini hissediyorsun her yarışmada
gülmekte olanaklı değil şehirde
bulaşıyorsun bile bile çamura,
düşüyorsun yıldızlardan göz göre göre
seviyorsun el vermeden, bel vererek
yüreğin sıcacık, gözlerinde ılık yaşlar ve umut,
oysa insanlar için yaşa ve unut
sevmek ve blmek bile bundan ibaret!
ne içten ağlayabiliyosun, ne gülebiliyorsun,
kalıyor zihninde ne umut ne umutsuzluk
karasızlık belirsizlik sarıyor çepeçevre.
ördüğün ağlarda takılı kalıyorsun çaresizce
çırpınıyorsun daha çok dolanacağını bile bile
ve anlıyorsun; yaşam boş, güven anlamsız
ve yaşıyorsun nafile de olsa severek!
bu bana göre değil!
çıkışı olmalı
bir devinim olmalı, devrim olmalı, hayat olmalı
bir düzen olmalı, dostluk üstüne,
bir düzen kurmalıyım, herşeyin ne az ne çok olduğu
sevgi üstüne!