Devingen Bir Kaygının Gül sancısı Gibi

Gözlerinin camına birkaç yıldız çakılmış
Uçurum düzeneği kuşanmış bakışların
Ayrılık rotasında bir merkezdir yüreğin
Yollar çamur deryası, yollar diken, yollar kış.

Uykulu bir intihar nöbet beklemektedir
Akşamların hüznüne itibar var, rağbet var.
Sen diye görünüyor karanlık köşeleri
Odamın sessizliği boyanmış beyaz duvar.

Güneş ışığı gibi, orta gezinmelerin
Sarmaşık yaprakları harelenir gün boyu.
Sensizliği demlenip içiyorum bardakta
Anıların taptaze canlılığı…bir koyu…

Endişeler birikir bulutlanır dağ, zirve…
Devingen bir kaygının gül sancıları gibi.
Aşk dediğin bir hançer, bir çırpıda üzer ve…
Düştüğün derinliğin görünmüyor da, dibi.

Kuşlu bir gökyüzünü örterim sana benzer
Ilık okşayışları saçlarının bağrımı…
Çözülüyor içimde biriken mesafeler
Nasıl dindireceksin bu kalp ağrılarımı.

Buğulu camlarıma ben mi yazdım adını
Kuğu boynunda senin, bu soru dolaşıyor
Sen ki, ilkyaza benzer sevmelerin kadını…
Hayret ki ölüm senle… canıma ulaşıyor.

İzmir-Kasım-2009