Ne olur şimdi çıkıp gelsen, tutsan sana hasret ellerimi, sarsan beni
Ben benden eminim sende yanarsın o zaman benim gibi
Artık kurban etmesen yanlızlığa, çaresizliğe bendeki acı çeken seni
Gözlerime bir baksan anlarsın seni ne kadar çok sevdiğimi
Hergün dahada çok sevsen beni, sanki birgün yitirecekmiş gibi..
Yalanmıydı diye sormaya
Luzum yok şimdi.
Biliyorum...
Sanmıştımki,
Sen hep benimsin!
hani sormustun bana gunde binkere
beni ne kadar seviyorsun diyee
iste bende seviyorum demistim ama tarif edememistim
senden ayrilinca anladim sevgimi
anlatmak istedim sana da
Uzağında kaldım her şeyin,
Senin,sevginin uzağında…
Ellerim boşlukta kaldı,kollarım yokluğu sardı,
Sensizlik içime…en içime işledi.
Nedense bir türlü hazmedemedim gidişini!
Sanki hiç bir şey yapmamışsın gibi…
Düşlerimde Kaldı Sevdam
Gökyüzü zifiri karanlıkken,pembe bir dünyada elele bu sevdanın içindeydik senle…
Ve birlikte sonsuz olmaktı temennimiz.
Çocuksu düşlerimiz vardı,sadece ikimizin olduğu…
Zamanda uzun,yaşamda kısa olan bu aşkta;
Mutsuzum biliyormusun resimdeki sevgilim
Senden kaçmak için geldiğim,
Bu acayip yerde..insanlar arasında yalnızım.
Mutsuzum,biliyormusunuz sigaralar
Sizinle dağıtmaya çalıştığım efkarımı
Yine sizinle çogaltırken..
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim.
Gözlerine baktığım zaman hayat bulurdum.
Öyle güzeldiler ki…sanki hayat saklıydı içlerinde!
Birden kapattın o gözleri…aldın benden hayatımın en beyaz siyahını.
İşte ondan sonra başladı her şey; kalp ağrılarım,baş ağrılarım,haykırışlarım,hıçkırıklarım….
Benden aldığın en beyaz siyahtı bunlara sebep.
Yaşadıklarımın kötü bir kabus olduğunu düşleyip,geçecek diyordum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!