Tepenin düzünde duran fidanlar
Rüzgar esintisi boyu eğdirmiş
Erciyes dağını,karla saranlar
Belli bir düzende gönül eğdirmiş
Develi’de yaşar,bunca aşıklar
Tepelerden bakıp içi serinler
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta