Devekuşu Şiiri - Nilay Bekkaya

Bana kötü bir tabiatta nazik olmak öğretildi;
Sana marshmellow diyarında amiş olmak.
Ve su yatağı kalbin* beni üzerinde görmek istemiyorsa okeyim
Sen çok açıktın farklı ruhlara geçiş kapısı olmaya.
Noldu birden pat ve su sızdırmaya başladın?
Bilemiyorum açık mı, kapının önündesin
Kapının, kalbimin, şahsına münhasır kıçımın dışındasın; kapının dış mandalı oluverdin
Bundan sonra uykuların kaçacaksa bundan kaçıversin, çünkü kabus olmasını dilerdin ve değil
“I’m a good guy” diye avut kendini, bir an için cepten çeteleni eksik tut
Çünkü münker nekir senden az yazmıştır biricik günahlarımı.
Amişlerin hakkını yemeyeceğim, onlar boklarını gizli tutmayı biliyorlar
Sen neredeyse rütbe diye omuzuna geçireceksin:
Söylesene mesela kendinle tokalaşır mıydın?
Çünkü bu gidişle yalnız kalacak ve kendinle tokalaşmak mecburiyetinde kalacaksın.