Deveciyim Ben Tanıyor musun?

ağır bir ata binmiştin
kanatları rahvan
kaz tüyünden umutlarla düştüm peşine
bütün aksak makamları iftiharla geçmiştim
güvenim tamdı

çayırlar küçümen elleriyle içerler yağmuru
ben toygar kuşlarının gagalarıyla

buraya sürecektir,dedim:
çağırgandır Demircili Mayısı’nın bıçkın gölgesi
poşu bağlar
saç tarar
keklik sektirir

geldin
bin yıllık bir oturuşta okudun fermanı
insan içine
bin yıldır askerler
annelerinin yaktığı kınalarla dönüyorlar evlerine
ne memlekette ne de Irak-yakın yerlerde
kimse kavgada ölmüyor
“Hey on beşli ve Yemen türküleri “ kalktı dolaşımdan
kimse tanımıyor savaşı buralarda

bastığımız baharları korkuya kaldırmıyorlar
gayrı bütün kent yaz oturağı
şimdi bütün karalar
göz aydınlığı

ardından ne dedim biliyor musun?
Deveci’nin ayaklarına basmayın
Ayhatun boğar adamı

hafif bir ata binmiştin
kanatları eşkin
giz tüyünden ayaklarla düştüm ardına
aç ağzımla tutuyordum dümeni
ağzım
beş yerinden kilitli

anladınız işte
düş buluttan inip kızıl heves
üçgüller topladım bütün gün

bilirsiniz:
deveciyim ben
içimdeki çöllere deve sürerim
geçer ağrısı.

Ali Tekmil / 25.05.16- Urla.