Deveci Daylak'ın Son Seferi

1/:
Şu bizim deveci Daylak,
Çift hörgüçlü devesi ile gezinir,
Ayak yalın, baş kabak...
2/:
Bazen uçsuz bucaksız bozkırlar onun,
Yarık yarık yaylalar devenin olur.
Koca koca buğday dolu çuvalları,
Yükler sırtında taşıdığı kamburuna,
Dayanır pampal ayakları,
Yazın yakıcı tozlarına,
Kışın kıvamlı çamuruna...
3/:
Bizim deveci Daylak
Dön bir kez de bana bak!
4/:
Şu bizim deveci Daylak,
Çift hörgüçlü devesinin önünde,
Gezinir aylak aylak...
5/:
Bazen iner susuzluktan kavrulan çöllere,
Tandır külü gibi sıcak kumlara uzanır.
Yanar ciğeri on günlük susuz gibi,
Dört bir yanda bir vaha arar,
Bulamaz, yüreği yanar.
6/:
Bizim deveci Daylak
Dön bir kez de ardına bak!
7/:
Daylak umut ile döner geri,
Ufuklarda yol arar yorgun gözleri,
Bulamaz, yüreği yanar.
Yok olmuştur arkada bıraktığı izleri.
6/:
Zavallı deveci Daylak
Dön bir kez de devene bak!