Devebağırdan Şiiri - İbrahim Bayır

DEVEBAĞIRDAN

Yavaş yavaş kör eriyor devebağırdanın ışıkları
Sanki zifiri karanlığa gömülmüş gibi
Kanla karışık çağladı gözümün yaşı
O eski devebağırdanın tadı tuzu kalmamış gibi

Sanırsın ki Kırıkkale'nin ücra bir köşesi
Yok eskisi gibi keyfi neşesi
Canımı sızlatıyor yüreğimin sesi
O eski devebağırdanın tadı tuzu kalmamış gibi

Otlar bürümüş hanelerin etrafını
Sanırsın andırıyor viraneyi
Gelin görün şimdiki çileyi
O eski devebağırdanın tadı tuzu kalmamış gibi

Kıyıda köşede kalmış üç beş tane
Hal hatır soran konu komşu
Nefese nefese kaldım tırmanırken yokuşu
O eski devebağırdanın tadı tuzu kalmamış gibi

Göçünü saran diyar diyar gidiyor
Vefasızlık kadir kıymet bilmiyor
Dermansız hasta bir köşede inim inim inliyor
O eski devebağırdanın tadı tuzu kalmamış gibi

İsyani kendi kendime çatar ağlarım
Devebağırdanda geçti çocukluk gençlik çağlarım
Oraları virane görünce kırıldı kolum kanadım
O eski devebağırdanın tadı tuzu kalmamış gibi

SÖZ İBRAHİM BAYIR