Bir Bela Şiiri - Mustafa Deniz

Deve misali bu çarpık düzeni
Gütmesem bir bela gütsem bir bela
Bu dertler ilaçsız öldürür beni
Yutmasam bir bela yutsam bir bela

Küfür etsem sığmaz benim arıma
Taş basarım çürüttüğüm bağrıma
Yurdumda yaşanan rezil duruma
Çatmasam bir bela çatsam bir bela

Kavganın dövüşün değildir yeri
Boş konuşuyorlar ileri geri
Din ile insanı sömürenleri
Satmasam bir bela satsam bir bela

Ne yana yönelsem yolumuzda taş
Yurdu soymak hakmış işimiz çok yaş
Memleketi soyan zümreyle savaş
Etmesem bir bela etsem bir bela

Cevabını bulmaz sorulan soru
Ayaklar altında insan onuru
Sırtıma yüklenen yükü kamburu
Atmasam bir bela atsam bir bela

Haklı davamıza omuz vereni
Halkın derdini öz derdi göreni
Haksızlığa karşı birlik olanı
Tutmasam bir bela tutsam bir bela

Zaman mı çok bozuk biz mi acaba
Nezaket kalmadı dilimiz kaba
Nesli bozanları ıssız girdaba
İtmesem bir bela itsem bir bela

İmanıma kitabıma dinime
Haksızlık yapanın koymam yanına
Yekûnunu Yunan gibi önüme
Katmasam bir bela katsam bir bela

Sırtım sıvazlandı oldum özümden
Kâr bekleme gayri benim yazımdan
Beni benden edenlerin izinden
Gitmesem bir bela gitsem bir bela

Mustafa sezmeye istemez hüner
Oyunun içinde oyunlar döner
Yüreğim sızılar içerim yanar
Tütmesem bir bela tütsem bir bela