Kendimce sebebimsen
kendimcede zamanı harcamak
senden uzakta boynumun borcudur.
Senle geçen her yılın hesabını verdiğim yastık terazilerinde
hiçbir zaman edebsizlik ahlaksızlık bir gram bile ağırlığa denk düşmedi.
ben artık başımı yavaş yavaş kuma sokacağım deve kuşu misali.
Gözüm kulağım kör olacak bundan sonraki zamanalarda.
Seni içime gömsem de aradığım yer toprak olacak.
Toprak ölüp ölüp dirilmektir bilirsin!
Ölürsün dirilirsin.
Bahar ve kış misali...
Sen ve sensizlik işte...
Kayıt Tarihi : 18.7.2007 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Baykurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/18/deve-kusu-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!