Deve Darb-ı Mesel! Şiiri - İlhami Erdoğan

Demek ki, değilmiş, Arif be ağa,
O kadar da ettik, tarif be ağa!
Öğrenmemiş garip, maarif ağa;
Ben de harfi bir bir dizerim ağa!

İşine gelmedi, ilk yazdığımız,
Bu kaç oldu böyle, süs bozduğumuz!
Boşuna mı şimdi, bu kızdığımız?
Alır, mikser ile özerim ağa!

Arsızlıktan dönmez, devam ederse,
İnatla bu menhus yoldan giderse,
Daha da zorlayıp, pasa yederse;
Ben de, Cinlenirim, azarım ağa!

Bunamış, ismini görüp tınmamış,
Herhal sözlerimiz, ciddi sanmamış!
Hakkı kötek demek, nush'a kanmamış!
Tam kırkbin renk ile bezerim ağa!

Kastı şiir değil, o yoldan sızmak,
Onu alet edip, sayfalar gezmek,
İki baş sallamak, iki göz süzmek;
Böyle nadanlardan, bizarım ağa!

Akıl yaşla değil, baştaymış doğru,
Deve darb-ı mesel; Neresi eğri(!) ,
Bu ki, İblis vari, gudümsüz uğru;
Torba edip ağzın, büzerim ağa!

Hem beli bükülmüş, hem akıl düşmüş,
Yaş ilerledikçe, ihtiyar şaşmış!
Dünya da bildiği, yalnız bu işmiş;
Dizlerinin bağın, çözerim ağa!

Essin de görelim, sam mı, poyraz mı?
Sivri Sinek midir, yoksa ki kaz mı?
El mi kavi vurur, görsünler biz mi?
Tayfunum; Savurur, tozarım ağa!

Yollarım yoluna, Tef-u Tal ile,
Tellallar tutarım, veririm dil'e,
Hastaymış, yaşlıymış, bakmam hiç hale;
Kalemle mezarın kazarım ağa!

Bunun ki gaf değil, ey Ozan İlo,
Dört dörtlük kaşardır, hem sazandır o!
Şimdilik bu bahse virgülünü ko;
Çekmem üzerinden, nazarım ağa!