göremiyorum her yer zifiri karanlık
bahçemdeki ağaç
hafif esen rüzgarla hışırdar
saçlarıma bir türlü takamadım düşler
şarkıda dendiği gibi
rüzagarlara da yürüyemiyorum
yine bir gün başlıyor
karanlıklar ardından
herkes kendi dünyasına çekilip
sözcükler tükenip
yerine karanlığa bırakınca
ay biraz ürkek
Günlüğüm gecenin rengi üstümüze bulaştı bir kere ya
kaderime bulaşmasından korkarım.
Şiirler mi yalan söylüyor mısralar mı yanıyor? Bilemiyorum.
belki bir günlerden gece
yahut gecede güneşi gören gibiyim
bugün de kuruttum,
Her nefeste umut umut diye çırpınan
Ruhumun yumuşak uykusu
Düşer maviliklerden bir gün
Dokunurum cemre cemre
Mutsuzum bugün
Her gün bulutlarda dolaşmaz ki insan!
Söz verdim kendime
bir alif miktarı yaşamdı sadece
ne uzun nede kısa
herşey olması gerektiği miktarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!