Devam etmek için… Şiiri - Giresunlu Mehmet

Bulutlu gün
Renkler solgun
Sıkıntı yüklü sanki hava
Belki benim bu sıkıntıyı
Yükleyen hayata
Keyfimin kaçması için
Sebep üreten
Ürettiği sebeplerin altında ezilen
Neden reva gördüğüm bu eziyet kendime
Çıkarım ne bu işten böyle
İçimi burkan
Bulantı hissi veren
Nerden geldiğini bilmediğim
Nereye gittiğini de tahmin edemediğim
Bu yol da daha ne kadar yolculuk edeceğim
Yaptığım her işin içine sinen
Bu belirsizliğin yoldaşlığından
Ne zaman vazgeçeceğim
İsteksiz bir uykuda gibiyim
Uyanmak için can attığım
Ama bir çıkış bulamadığım
Tüm çıkışlar kapalı
Tüm sokaklar çıkmaz bu rüyada
Dönüp dolaşıp yine kendi merkezine varan bir labirent
Sesimin yankıları çağrılarıma tek cevap veren
Ve bir karanlık anide üstüme çöken
Kötünün de kötüsü varmış dedirten
El yordamıyla bulmaya çalıştığım yolumu
İyiden iyiye kaybettiren
Bir süre sonra karanlıkta kayboluyor
Yerini bırakarak boşluğa
Artık bir yol aramak hepten imkansız
Sabırlı bir bekleyiş bana kalan
Bekleyişinde kaybolduğu bir zamansızlığın içinde
Yüzüme yerleşen huzur
Ve anlayışın getirdiği ışık karanlığın yerini alan
Dibe vurmadan insan çıkamaz en tepeye
Merhaba hayat
Bak işte uyandım yeni bir rüyaya
Sonrasızlığına varolmanın
Kederiyle yüzleşmek için sınırlarımın
Kabul etmek için her şeyi olduğu gibi
Sürüklenmek için akıntısında değiştirilemezliğin
Parçalanmamak için uyum göstermek
Esnek olmak kopmamak için utanmazca
Sarılmak kendine sahip olabildiğin tek şey olan
Sıcaklığında boğulmak ve devam edecek gücü bulmak için