Hatırlıyor musun Leyla? Biz yürüdük seninle.
O günün evveli hiçbir anlamı yoktu çıkışların.
Seni görmenin verdiği azıcık sevinçle eve dönerdim.
Sırtımda kitap dolu, aslı aşkların dolu olduğu çantamla.
Seninle konuşamamanın verdiği buruklukla eve dönerdim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta