Devaaa Şiiri - Yusuf Ünal

birgün yayınlarda gezinirken denk geldin bana
öyle bir hoşgeldin dedinki çıkıp çıkıp giresim geldi
o güzel sesin beni etkisi altına aldı ve orda kaldım sonra gülüşünü gördüm ve dedim ki Allahım bunun gülüşü buysa Cennet nasıl acaba bazı insanlar gittiği yeri bazı insanlar ise terk ettiği yeri mutlu eder sen ise olduğun her yeri mutlu ediyorsun etrafındaki herkesi güldürüyorsun annem beni tembihlemişti yüreğini sıkı tut insanlar soğuk üşürsün ama sen her güldüğünde alev alev yanıyordu yüreğim neydin sen cenneteki en güzel melek mi yoksa hayatımın en güzel parçası mı ismini öğrendim sonra DEVA imiş biliyordum zaten gülüdüğünde dertlerime deva olmasından bilmiştim onu anlamıştım zaten dertlerimi bir gülüşü ile unutturan başka kim olabilirdiki benim kelime hazinem çok geniştir derdim hep ama seni görünce bir kelimene bile yetemedim DEVAAA