Deva Diye! Şiiri - Hüseyin Özçelik

Tohum zehir toprak zehir
Kandırmayın deva diye
Yonca başlı yaparak zehir
Kandırmayın deva diye

Aynı yerden işlenirler
Aynı köke yaslanırlar
Bir çanaktan beslenirler
Kandırmayın deva diye

Bak başları dışa bağlı
Kalleş kahpe başa bağlı
Fırsat olsa döşe bağlı
Kandırmayın deva diye

Kucaklarda kimler durur?
Kimler nasıl nerden vurur?
Baş köşede kim oturur?
Kandırmayın deva diye

Vücuda zehir saldılar
Kalleşle zaman çaldılar
Yükselişe çıldırdılar
Kandırmayın deva diye

Finansörü dışa bakar
İçte hain duvar yıkar
Millilere şaşı bakar
Kandırmayın deva diye

Hepsi de tek bir çuval
Bu sürüye değmez kaval
Köyde Ahmet dağda heval
Kandırmayın deva diye

Bakın başına sonuna
İpin rengi bak boynuna
Sarmaş dolaş kim koynuna
Kandırmayın deva diye

Huzur bozmaya adaylar
Aşı tutmayan kobaylar
Kurt çobanlı çok davarlar
Kandırmayın deva diye

Hüseyin’im sözün özü
Her şey belli kör mü gözü
Oyun kurmak bölmek bizi
Kandırmayın deva diye
Çok söz var amma ne ise