Deva Arama Boşuna Şiiri - Dinmez Er

“Derdini söylemeyen deva bulamaz”
Boşuna söylenmemiş, yazılmış, çizilmiş,
Hazan ve hüzün mevsimiydi,
Baktığında bir ateş düştü içime,
Yandım için için yandım!
Savurdu alevleri rüzgarın her bir yana,
Önceleri damla damla idin,
Sonra sel olup taştın yüreğimden,
Kapılıp gidiyordum girdabında,
Tutundum dallarına,
Yeşil, yeşil yaprak, yaprak,
Boy verdim, meyve verdim,
Sırtımı yasladığım çınardın artık,

Ve hazan geldi geçti üzerimden
Hüzünlerle çorağa döndürdü beni,
Bir yığın kuru yapraktım, döküldüm.
Yıkık viraneyim şimdi.
Demedim kimselere,
Türkü türkü içime akıttım,
Kanlı yaşlar döküldü didelerimden,
Hece, hece solmuş yapraklara yazdım,
Yaram ağırdı demedim hekimlere
Derdini söylemeyenler,
Deva aramasınlar boşuna!

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2019. 06. 15 /