çıplak bir çınar gibi üşüyen yalnızlığın
yeniden yaratılıyor insan
gök en koyu bulutları
bir bedene taşıyor
ama güzelliğin dışına
yine güzellikle çıkıyor
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta