Dev Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Çocukken elimden kaçırdığım renkli balonlar gibisin
gözyaşlarıma sığınıyorum sana ulaşamayınca,
otobüsler gibisin,
trenler gibisin,
vapurlar gibisin,
uçaklar gibisin vaktinde kavuşamadığım,
Kaf Dağı ‘ndan gelip bir dev gibi dikilmişsin karşıma
savaşamadığım.

Nereden almışsın bu büyülü gücü, bilemiyorum,
kölelere çevirmişsin beni varlığınla,
değip dokunmadan çekiyorsun,
çekmeden sürüklüyorsun ardın sıra
baş edilmez bir güneş gibi yörüngende,
bedenim, canım, ruhum, yüreğim, gönlüm, her şeyim
çevrende.

Körpe bir ömür harcadım sana ulaşmak için,
bedenimi harcadım,
canımı, ruhumu, yüreğimi,
etimi, kemiğimi,
huzurumu, özgürlüğümü,
hücre hücre, lif lif, kemik kemik, ilik ilik.
Sen hala uzaktasın,
ateş bile yakmaz bazen insanı,
sen yakmaktasın.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 7-8/100)