Dev gemi Şiiri - Mehmet Şahin Keskin

nereye gitmede akan zaman
nefes almadan öyle son sürat
zelzeleye tutsak gibi zemin
gün be gün katlanmada tahribat

almış başını gidiyor dünya
cehalet yine yatmış pusuya
sırtı dayalı puslu havaya
tek ümit nâmütenahi şefkat

evlerde bacalar hüzün tüter
zulüm rüzgârı eser de eser
kırık gönül O'ndan medet diler
zalim heybesi taşımaz rikkat

fesat uğrar sağına soluna
yakalanmış kibrin tuzağına
gidip toslayacak buz dağına
bu dev gemide kalmamış takat