Dev çırak Şiiri - Kadir Berat

DEV ÇIRAK
BAKARIM PENCEREMDEN, GÜNEŞ TEPEMDE VIRAK VIRAK.
AGAÇLAR UZANIR BOYLU BOYUNCA,
ADETA GÖKYÜZÜ USTA, AGAÇLAR ÇIRAK.
ONLAR Kİ DEV ÇIRAK, BEN CÜCE.
BEN CÜCE, GÜNEŞ PARLAKLIPIYLA YÜCE.

SAATLER SANKİ KEDER YÜKLÜ DEĞİLMİŞ GİBİ,
YERİNİ GECEYE BIRAKIR.
YİNE BEYNİMİ YİYİP, KALBİMİ KEMİRECEK HÜZÜNLER.
AY ÇIKAR, YILDIZLAR ÜZÜLÜR.
AY TEPEMDE ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA…

AY TEPEMDE PARLAR’DA PARLAR.
YILDIZLAR AY KADAR PARLAYABİLMEK İÇİN,
KENDİLERİNİ KASAR.
ADETA AY KALAÇAK, YILDIZLAR PATLAYAÇAK.
ONLAR KALAÇAK BEN TOPRAĞA KARIŞAÇAK.
BEN CÜCE, ONLAR PARLAKLIĞIYLA YÜCE.

AY GİDER ÜZÜLÜRÜM, GÜNEŞ GELİR DÖVÜNÜRÜM.
YILDIZLARA’DA, AY’A DA ULAŞAMAM,
İŞTE BUDUR BÜTÜN DERDİM, KEDERİM.
KBB