Bir koltukta yığılıp kalmak
Donuk bir ay ışığı kadar kasvetli
Moonlight sonat!
Bu hoş melodiyi kulaklarımda beklerken
Omuzlarımdan aşağı atlılar
Dörtnala koşuyorlar
Düşler engebeli düşüncelerden yana
Ne yapsak iniyor giyotin
Boynumuza değil üstelik
düşüncelerimizin tam ortasına
Gitgide büyüyor duman
Sonra bir çaresizlik ciğerlerime kadar
Ne gözlerim görüyor artık
Ne de gözlerimi görebiliyorum
Dünya denilen bu dev aynasında…
Kayıt Tarihi : 22.12.2009 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!