Ben kayıp oldum hep.
Annenin,koşuştururken kırdığın vazosu oldum.
Senin için anlamsız,
Annen için unutulacak.
Ve yeri mutlaka doldurulacak
Babadan kalma kol saati midir
Yoksa o kol mudur kıymetli olan
Ben ayak oldum hep ama
Sen,attın gitti babanın çoraplarını.
Şimdi unut gitsin tüm hatıraları,hatıralanamayanları
Ben zaten hep,gözün algılayamadığı kör nokta oldum
Kayıt Tarihi : 28.12.2013 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!