Aradım kendimi hep insanlar içinde,
Cok öğüt veren oldu, kalıyor dilinde,
Bir ben daha varmış marim benim içimde,
Bulmaya çıkıyom Destur eyle Efendim.
Rahata atıyon kendin, diyon yazımmış,
Senide zıgaya çeken molla Kazımmış,
Doğruyum diyeni iyi bilmek lazımmış,
Bulmaya çıkıyom Destur eyle Efendim.
Diyerek Nefsim nefsim kendini paklama,
Karadır kara, beyaz sürüpte aklama,
Ayandır Ona hersey günahın saklama,
Bulmaya çıkıyom Destur eyle Efendim.
Şafiyim dost ceminde muhabbet buluyor,
Sevgiden göz yaşını zorlukla tutuyor,
Sinemde bir şeyler var ruhumu okşuyor,
Bulmaya çıkıyom Destur eyle Efendim.
Kayıt Tarihi : 28.8.2017 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
28.08.2017
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!