Bir gün gaflete düşüp Destursuz yarin huzurana çıktım
Birdaha başımı bile keseler
Destursuz huzura çıkmam
Çünkü o günden sonra ben eridim bittim
Yarin bahçesinden savrulup gittim
ON yedi yıl oldu davet bekler dururum
Ta Fecre kadar oturup dururum
Başımı keseler bir daha destursuz gitmem
Ben Ben Ben Asla yarimden vaz gecmem.
Kayıt Tarihi : 28.1.2011 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!