Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çok güzel bir şiir ablacığım.Şiirdeki tasavvuf dokusu,incelik ve arayış çok anlamlı işlenmiş.Kutluyorum güzel yüreğinizi ve saygın kaleminizi tam puanla...Saygılar...
Harika bir kurgu, örgü...
nakış nakış işlenmiş....
çok çok beğendim.
sevgiler, saygılar
Sizleri ve dost kalemleri yürekten kutluyorum...Yüreğinize ve emeğinize sağlık... Tam puanımı yazarken listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
aydın kalemınıze ve yuregınıze saglık saygılarımla
HAYATI FELSEFİ AÇIDAN DEĞERLENDİREREK, ŞİİR TADIYLA BİZE SUNDUĞUNUZ ESERİNİZ HARİKAYDI .
EMEĞİNİZE SAĞLIK.
Kader mevzuunda denirki,
İnsan çölde çaresiz iken,bir el onu alır ve derki;
-''Ey Ademoğlu,seni 14 katlı bir binaya götüreceğiz.Lakin ilk 7 katı gayet kötü ve habistir.Yukarı çıkmak için asansörün düğmelerine basarken bu ilk 7. düğmeye kesinlikle basma''diye de nasihat edilir.
Ve devamında da denir ki ;velevki yanıldın ve bastın o zaman stop düğmesine bas ve tekrar üst kata çık denir.O ilk 7 kat dünya hayatı,stop düğmeleri de tövbelerdir.
İşte buradaki herşeyi yaradan RABBİM'in külli iradesi,düğmeye basmak da bizlere verilen cüz-i iradedir.
...
RABBİM kalemi de yaratmış,kağıdı da,mürekebi de aklımızı da,bize kalan iyiyle kötüyü yazmak,
Çok manidar bir şiirdi...yorum olarak aklıma gelen bu konuyu yazmak istedim...
Yüreğinize sağlık.
Saygılarımla.
yüreğinize sağlık.
''Gün oldu, devran döndü, nefis kurdu bir tuzak
Kulağına üfledi, cehennem sana uzak!
Gel şu esrar bağından, fani dergâhına bak
Yüzünü eğdi bir an, destinin kulbu düştü '' Nefis; En büyük düşman.Rabb'im nefsimizin şerrinden ve kibirden korusun bizleri.Kıldan ince olan İman çizgisinden sapmalarada Destinin kulbunun düşmesi büyük bir lütuftur anlayabilene.Anlayamayan Desti'yide kaybeder ....
Derin anlamlar taşıyan şiiriniz için yürekten kutlarım .Mücella hanım.puanların en yükseği ile
Güzel bir Şiir okudum, tebrikler..
Uçsuz bucaksız çölde bir garip adem idi
Fırtınada savruldu, kızgın kumda eridi
Vaha! diyordu. Vaha! ağzında dil çürüdü
Çamurundan faş eden destiye gönlü düştü
Kainat aynasında Levh-i mahfuz yasası
Ledünniye kavuşmak oldu yürek tasası
Tefekkür sermayesi, elde sabır asası
Servetten pay almaya destiyle yola düştü
Çilesiz mükafat yok, gece gündüz banladı
Masivadan feragat etmek neymiş anladı
Hak! Hak! diyen alemi, can özünden dinledi
Rahmet inkişaf etti destiye derya düştü
Gün oldu, devran döndü, nefis kurdu bir tuzak
Kulağına üfledi, cehennem sana uzak!
Gel şu esrar bağından, fani dergâhına bak
Yüzünü eğdi bir an, destinin kulbu düştü
Daha büyük bir çöle atıldı iki büklüm
Lûtuf dilendi derviş, inledi süklüm püklüm
Dedi tüm servetimi mahvetti yoksun aklım
Azâde etti Kerim, destiden günah düştü
Geçmiş ve geleceğin nefeslik olduğu bu kadar güzel anlatılmazdı sanırım, akıl ve öğüt doluydu,tebrikler şaire...
Bu şiir ile ilgili 95 tane yorum bulunmakta