Destansın Sen Başbuğum

Sen gittin gedeli bizim yurttan
Kimse yerini alamadım Başbuğum
Sensiz geçecek bir ömrün hesabını
Kimseler yapamıyor inan Başbuğum

Sen doğduğun gün bayram yapmışlar
Senin için nice günler coşmuşlar
Sana ilkin Ali Aslan duyurmuşlar
En son Alpaslan demişler Başbuğum

Bir gün aniden kararını sen verdin
Anayurt, Anadolu hedef dedin
Asker oldun Mehmetçiğe yön verdin
Albaylığa sen Şan verdin Başbuğum

Evlad bildin Anayurdun gencini
Kürsülerden kükredin aslan gibi
Sana inanan milyonlarca Türk Eri
Ülkün ile yücelttin Başbuğum

Sen önden giderken her er gelirdi
Sözün kanun, bakışın kurt gibiydi
Ülkün çakallara en büyük bela idi
Yeni bir destana başladın Başbuğum

Kılıçkıran, Özmen, Önkuzu
Her biri evladındı, özlerden öte
Dirilirken onalar bizlerden önce
Nice yargıçları gömdün tarihe Başbuğum

Ne eylüller, ne de mahkemeler
Ne Mamak yıldır, ne tabuthaneler
Hepsi bize teferruat, basit çileler
Sen yılmadın, seni örnek gördük Başbuğum

Güneşimiz yeniden doğunca Ankara’da
Yeniden şahlandık her şehrinde Anadolu’da
Umudumu yitirmem ben bir daha
Sen gönlüme huzur oldun Başbuğum

Gören gözler seni nasıl anlamaz
Dervişler, evliyalar, Yunuslar
Sevdalara bağlaya, en büyük sevda olan
Rabbimin armağanısın bize Başbuğum

Aslın Kayseriliydi, Vatanın Turan
Bir nisan gecesi bırakırken bizi öksüz
Yatağın Anadolu’dur, mekanın Cennet
Sen göçtün biz öldük Başbuğum

Seni karşılayanları da bilirim bu gün
Sazak, Taşer, Bilge Kağan, Metehan
Hepsinden en önünde Han Kür Şad
Başbuğların otağındadır, son Başbuğum

Seni ne kadar özledim bir bilsen
Gece yatarken sen, uyanırken sen
Bu kadar işi seksen yıla sığdıran sen
Sonu gelmez bir Destansın Sen Başbuğum

12.07.2005