Ey kaderin yazıcıları, kaleminizi kanla değil, aşkla ıslatın!
Çünkü bu, zaferlerin değil, kalplerin savaşını anlatan bir destandır.
Ali, rüzgârla yarışan, dağları aşan bir adamdı.
Gözleri ateş gibiydi, yüreği demir kadar sağlam.
Gül, zamanın ve kaderin çaldığı bir melodi,
Ona dokunan herkes baharı hatırlardı.
Fakat kader, sevgiyi sınamaktan hoşlanır,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta