Ey kaderin yazıcıları, kaleminizi kanla değil, aşkla ıslatın!
Çünkü bu, zaferlerin değil, kalplerin savaşını anlatan bir destandır.
Ali, rüzgârla yarışan, dağları aşan bir adamdı.
Gözleri ateş gibiydi, yüreği demir kadar sağlam.
Gül, zamanın ve kaderin çaldığı bir melodi,
Ona dokunan herkes baharı hatırlardı.
Fakat kader, sevgiyi sınamaktan hoşlanır,
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta