Destanlar İçinde Aziziye

Bu akşam yaşamak kadar güzeldi her şey.
Bu akşam gök mavi, yıldızlar uçuşuyordu.
Derinden nefes alıyordu toprak,
Vatan konuşuyordu.

Vatan konuşuyordu tabyalardan;
Sıra dağlar dile geliyordu sırasıyla,
Şahlanmış bir zafer türküsü gibi,
Destanlar içinde Aziziye.

Destanlar içinde Aziziye, Kiremitli, Erzurum.
Destanlar içinde ve uzak bir rüyada yaşar gibi
Şevkle yaşıyordu en büyük ve en güzel gerçeği.
Şehit ruhlarıyla baş başa erlerimiz.
Bir avuç toprak üstünde konuşuyordu,
Bu akşam mavzerlerimiz.

Bu akşam mavzerlerimiz, dişimiz, tırnağımız...
Bu akşam 'Tekbir' sesleri ve cümle varlığımız;
Yaşlımız, delikanlımız, kızımız, kısrağımız,
Vatan uğrunda el-pençe divan, hazır-tetik!
Bu akşam taşıyla toprağıyla konuşan
Bir kahraman dinledik.