Destanın Destanı Şiiri - Bilgehan Ayata

Korkmazdı bu millet, yoktu kuşkusu
Bilerek yazıldı bizim Marş’ımız.
Akif’in dilinden zafer muştusu
Olarak yazıldı bizim Marş’ımız.

Samsun’da kabardı Ata’nın bağrı
Işıdı dağların zirvesi, böğrü
Doğudan başlayıp batıya doğru
Gelerek yazıldı bizim Marş’ımız.

Engel bizi belki bir müddet eğler
Fakat hükmedemez, şahidim çağlar
Bozkurdun izinde demirden dağlar
Delerek yazıldı bizim Marş’ımız.

Doğruldu üstüme namlusu haçın
Çarpıştık yiğitçe, hepsiyle hiçin
Vatan namus idi ve namus için
Ölerek yazıldı bizim Marş’ımız.

Efendi, efendi! Bırak şakayı!
Tutsan da kaptırmam bil ki yakayı
Sevr adlı o murdar, necis lekeyi
Silerek yazıldı Bizim Marş’ımız.

Kağnıyı yürüttü kadınlarımız
Bastıkça devleşti adımlarımız
Körpecik kızımız, gelinlerimiz
Solarak yazıldı bizim Marş’ımız.

Sabır son kertede, kında acılar
Analar babalar hep duacılar.
Cepheye Şerife, Fatma Bacılar
Salarak yazıldı bizim Marş’ımız.

Karanlık dağlarda atıp korkuyu
Mermisiz komamak için orduyu
Bebenin sırtını saran örtüyü
Alarak yazıldı bizim Marş’ımız.

Kırmızı beyazdık düşmansa renk renk
Ne asker denk idi ne silahlar denk
Bismillah bismillah mavzere fişenk
Dolarak yazıldı bizim Marş’ımız.

Keramet ne güçte ne tahtta, taçta.
Hesapta, kitapta; imanda, vectte.
Milletçe savaşıp Allah’a secde
Kılarak yazıldı bizim Marş’ımız.